Wintertijd

Met moeite kom ik ’s ochtends uit mijn bed. Het liefst zou ik tot half 9 blijven liggen, omdat het dan pas licht wordt. Ook de kinderen moet ik vrijwel iedere ochtend wekken. Leven met de klok is iets wat niet zo goed bij ons past. Wij leven meer met het licht.
In de ochtend kom ik dan ook moeilijk op gang en ’s avonds zoek ik graag snel mijn bed op. Dit probeer ik te laten zijn, wetend dat de lente zich wel aan zal dienen.
Dan ga ik weer naar buiten, dan weet ik dat de inspiratie weer gaat stromen.
Voor nu hou ik het dicht bij mezelf en kijk ik iedere dag wat er komt.
Deze ochtend heb ik me bezig gehouden met het aanpassen van de seizoenstafel. Ondanks dat het winter is, is het toch nog een volle, gezellige boel. Een heerlijk landschap voor de regenboogkabouters om op ontdekking te gaan. En ook meneer Eekhoorn kijkt om het hoekje om te zien of er nog iets te halen valt.
Vanuit het niets is een altaartje ontstaan, met daarop een krachtsteentje en een mineraal. Niet bewust, wel heel waardevol.
De oudste kinderen hebben in het weekend schatkistjes beschilderd en gisteren zijn ze in de weer geweest met zoutdeeg. Wanneer ik merk dat ik geïrriteerd raak, helpt het mij om iets te maken en iets te geven. Zoutdeeg is een fijn iets om achter de hand te hebben. De kinderen kunnen zelf de ingrediënten afpassen en mengen, ze kunnen kleien, vormpjes uitsteken, spullen voorzichtig op de plaat leggen, wachten op de oven (die ze zelf instellen), daarna nog schilderen en plakken en… bedenken voor wie de maaksels zijn en ze eventueel feestelijk inpakken en er kaartjes bij maken. Zonder moeite en grote investeringen heb je uren en uren plezier.
En zo zijn er nog wel andere activiteiten te bedenken, om het afwisselend en fijn te houden.
Zo gaan de dagen kalm voorbij en is de winter zo erg nog niet.